Veiligheidsklasses

De Europese Verordening 2016/425 legt de fundamentele vereisten vast waaraan producten moeten voldoen en de procedures die moeten worden gevolgd alvorens een PBM op de interne markt kan worden verkocht.

Op deze manier bevordert de verordening het vrije verkeer van PBM's (persoonlijke beschermingsmiddelen) in de ééngemaakte markt terwijl de minimale regels voor veiligheid en gezondheid van de gebruiker worden nageleefd (de zogenaamde fundamentele vereisten). De technische uitwerking van deze fundamentele vereisten zijn gebaseerd op de geharmoniseerde Europese normen, waardoor een onweerlegbaar vermoeden wordt aangetoond dat de producten in overeenstemming zijn met de wetgeving.

Om deze overeenstemming met de fundamentele vereisten aan te tonen, is de producent verplicht de CE-markering op de uitrusting aan te brengen. Voor verschillende taken doet de Verordening (EU) 2016/425 een beroep op aangemelde instanties (notified bodies). Zij treden vooral op tijdens de CE-typekeuring van PBM uit de categorieën II en III en tijdens de opvolgingscontrole van PBM van categorie III. Voor PBM uit categorie I is geen formele interventie door een notified body vereist, maar deze laatste kan steeds optreden als adviseur of laboratorium.

Vanuit Europa zijn er ook veiligheidsnormen opgesteld voor veiligheidsschoenen. Alle veiligheidsschoenen in Europa moeten voldoen aan de EN ISO 20345 normering. Hierin staat bijvoorbeeld dat veiligheidsschoenen moeten beschikken over een veiligheidsneus met een indeuk resistentie van tenminste 200 Joule. De EN ISO 20345 is op te delen in meerdere categorieën (S1, S1P, S2, S3, S4 en S5).